Praktijk te Eelde Paterswolde (Drenthe)
"Bouw een sterke brug naar vrijheid - Ontsnap aan narcistische ketens!
Voel je de last van destructief narcistisch gedrag van je ouder(s), werkgever of echtgenoot die jarenlang op je drukt? Laat de praktijk "Henry Rinket" in Eelde Paterswolde (Drenthe) je helpen om door de Here Jezus Christus vrij te worden!
Geregistreerd bij de N.V.P.A., met tuchtrecht, een code voor klachten, geheimhouding en een licentie (vergunning), en ingeschreven in het RBCZ-register als Registerbegeleider RBCZ, is onze praktijk gespecialiseerd in Psychosociaal Pastoraal Therapie en maatschappelijk werk.
Wanneer psychosociale problemen je zelfredzaamheid aantasten, staan wij klaar om een helpende hand te bieden. Onze focus ligt op welzijnsproblemen die jou nog net niet ziek maken, maar wel je gezondheid aantasten. Samen zullen we een procesmatige begeleiding aangaan, waarin regelmatige sessies essentieel zijn voor jouw groei en herstel.
Breek de ketens van emotionele gevangenschap en geef jezelf de kans om te bloeien. Neem contact op met "Henry Rinket" en laat ons je pad naar vrijheid verlichten. Let op: afzeggingen binnen 24 uur worden in rekening gebracht, omdat jouw tijd en groei kostbaar zijn. Laten we samen werken aan een toekomst van bevrijding en herstel. De weg naar vrijheid begint hier!"
Mijn eigen getuigenis
Van een Donkere Strijd naar een Stralend Licht: Mijn Overwinning op Destructief Ouderlijk Narcisme! Getuigenis van Henry Rinket
In het Evangelie van Johannes, hoofdstuk 8, vers 36, staan woorden die als een sleutel mijn gevangenschap hebben geopend: "Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn." Deze woorden zijn diep in mijn hart gegrift, want ik ben door de genade van God bevrijd van de verstikkende ketenen van destructief ouderlijk narcisme.
Mijn reis begon in een traditioneel katholiek gezin, omringd door de liefde van mijn zussen en broer. Een keerpunt kwam in 1974, toen mijn moeder in Amerika een radicale ontmoeting met Jezus Christus had en Hem aannam als haar Heer en Verlosser. Haar getuigenis raakte mijn hart en wekte een diepe interesse in mij. Vier jaar later, op mijn 21e, volgde ik haar voorbeeld en gaf ik mijn leven aan Jezus Christus, geleid door haar liefdevolle invloed en het prachtige voorbeeld dat ze was van iemand die volledig vervuld was van de Heer Jezus Christus. Haar geloof was een baken in een soms stormachtige wereld.
Helaas was mijn relatie met mijn vader een compleet ander verhaal. Hij was een harde, liefdeloze en narcistische man. Zijn woorden waren als pijlen, zijn daden brachten jarenlange emotionele mishandeling teweeg. Al op jonge leeftijd voelde ik de pijn van zijn afwijzing. Hij had me liever als dochter gezien, een afwijzing die diepe wonden sloeg in mijn jonge hart en uiteindelijk leidde van hem uit, tot het verbreken van de bloedband tussen ons als kinderen. Zijn boodschap was overweldigend duidelijk: ik was niet de zoon die hij wilde. Gevoelens van diepe kwetsbaarheid en een knagend minderwaardigheidscomplex overspoelden me, maar in die donkere dagen vond ik een onwankelbare troost en kracht in mijn groeiende relatie met Jezus Christus.
Ik herinner me nog levendig een pijnlijke ervaring uit mijn tienerjaren. Ik was veertien jaar oud en zat op een stoel in de kamer met mijn vader, die kleermaker was. Een klant kwam binnen voor zijn kleding. In plaats van me voor te stellen of me als een normaal mens te behandelen, zei mijn vader tegen de klant: "Die jongen daar op die stoel, daar hoef je niks tegen te zeggen, want die is gek in zijn hoofd." En vervolgens deed mijn vader alsof er niets gebeurt was. Deze vernederende woorden sneden diep in mijn ziel en voedden het gevoel van anders en minderwaardig te zijn. Dit was slechts één van de vele momenten die de donkere schaduw van narcistisch misbruik over mijn jeugd wierpen. Ik kom uit meer dan twintig jaar van dit slopende misbruik.
Iets wat me door al die jaren heen heeft geholpen om staande te blijven, is de waarheid die ik in Gods Woord vond. Ik heb geleerd om resoluut te zeggen: "Ik geloof alleen dat over mezelf wat de Bijbel zegt over mij”. Al het andere wat over mij gezegd word verwerp ik." Deze overtuiging werd een geestelijk harnas dat me beschermde tegen de giftige pijlen van de leugen.
Het ironische was dat mijn vader wel naar de kerk ging, maar hij had geen persoonlijke, wedergeboren relatie met God. Zijn religie was meer een façade, een uiterlijke schijn zonder de transformerende kracht van de Heilige Geest in zijn leven. Dit contrast tussen de liefde en het licht dat ik bij mijn moeder zag en de duisternis en hardheid van mijn vader was verwarrend en pijnlijk.
De ernst van de situatie thuis werd zelfs op school opgemerkt. De lagere school adviseerde dat ik in een pleeggezin geplaatst zou moeten worden, omdat de psychologische schade anders niet te overzien zou zijn op langere termijn. Helaas is dit advies nooit opgevolgd, en ik bleef in de destructieve omgeving.
De afwijzing van mijn vader wortelde diep. Hij haatte me vanaf mijn geboorte, puur omdat ik geen meisje was. Deze fundamentele afwijzing leidde tot jarenlange worsteling met mijn identiteit. Ik voelde me niet geaccepteerd om wie ik was, en dit creëerde een innerlijke strijd die me lange tijd gevangen hield.
De weg naar genezing en bevrijding was geen snelle of gemakkelijke weg. Jarenlang bad ik elke dag voor mijn vader, in de hoop op een wonder van verandering in zijn hart. Zelfs tot zijn dood, 11 jaar geleden, voelde ik zijn aanwezigheid soms nog om me heen, manipulerend en intimiderend, precies zoals narcisten dat kunnen. Na zijn dood heb ik dat nooit meer gevoeld. Die opgekropte gevoelens van haat, boosheid en angst die ik zo lang had ingeslikt, keerden zich uiteindelijk tegen mezelf en voedden een diepe zelfhaat die mijn zelfbeeld en eigenwaarde ernstig aantastte. Ik was moe, jarenlang moe van de constante strijd en de emotionele last die ik droeg.
Maar te midden van deze duisternis bleef ik vasthouden aan mijn diepe verlangen naar intimiteit en een persoonlijke relatie met God. Ik bad intens, zocht Zijn aangezicht in de stilte en las Zijn Woord in de hoop op een doorbraak.
Die doorbraak kwam op een bijzondere avond tijdens een Epafras-bijeenkomst, waar het ging over het vaderhart van God. Twee liefdevolle mensen baden voor mij en vroegen me om plaatsvervangende vergeving te spreken over mijn vader. In dat buitengewone moment voelde het alsof een zware, onzichtbare mantel van verantwoordelijkheid van mijn schouders werd afgenomen. Het was alsof God Zelf mijn last overnam en me bevrijdde van de emotionele gevangenschap die mijn aardse vader psychisch op me had gelegd.
Het was een wonder van Gods genade! Ik voelde me bevrijd en losgemaakt van de verstikkende band met mijn aardse vader. Een diepe innerlijke genezing stroomde door mijn hele wezen, en ik realiseerde me dat ik niet langer verantwoordelijk hoefde te zijn voor zijn ongezonde patronen en afwijzing. God had mijn aanhoudende gebeden gehoord en mijn zorgen op Zich genomen.
Toen de dag van zijn crematie kwam, kreeg ik de gelegenheid om te spreken. Met een hart vol genade sprak ik vergeving uit, niet alleen voor hem, voor de pijn die hij me had aangedaan, maar ook voor mezelf, voor de jaren van bitterheid en zelfhaat die ik had gekoesterd. In dat moment overwon de liefde de haat, en ik ben dankbaar voor de waarheid die we vinden in 1 Korinthe 13:4-8a (HSV): "De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, zij is niet jaloers, zij doet niet gewichtig, zij is niet trots. Zij handelt niet onfatsoenlijk, zij zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad. Zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verheugt zich over de waarheid. Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen. De liefde vergaat nooit."
Nu weet ik dat het levensgordijn niet definitief sluit bij de dood, want ik geloof in het eeuwige leven dat God ons belooft door Jezus Christus. Hoop blijft bestaan, zelfs voor mijn vader, dat hij uiteindelijk de onvoorwaardelijke liefde zal vinden die alleen van God komt, door onze Heer Jezus Christus.
Ik ben een levend getuigenis geweest van Gods ongelooflijke kracht om mij te bevrijden van de verwoestende impact van ouderlijk narcisme en mijn leven te vullen met Zijn liefde en ware vrijheid. Ik deel mijn verhaal niet alleen om mijn persoonlijke overwinning te vieren, maar vooral om anderen aan te moedigen hun eigen pad naar genezing en bevrijding te vinden. Laat de allesomvattende liefde van God je omarmen en je bevrijden van elke keten die je vasthoudt. Geloof in de transformerende kracht van vergeving en de alles overwinnende kracht van Gods liefde. Zoals de apostel Paulus schrijft in Romeinen 8:38-39 (HSV): "Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die er is in Christus Jezus, onze Heere."
Beste kijkers, laat me jullie meenemen naar een andere bijzondere ervaring, een die mijn begrip van Gods genade en verzoening nog verder heeft verdiept. In maart 2020 bevond ik me op de heilige grond van Jeruzalem, in Getsemane. Op die plek, doordrenkt van geschiedenis en de intense gebeden van Jezus voor Zijn kruisiging, vond ik een rustige plek op een grote steen met een natuurlijke rugsteun, een uitnodiging om me volledig aan gebed over te geven.
Terwijl ik in diepe verbondenheid met God bad, gebeurde er iets buitengewoons. Ik zag een gestalte naderbij komen, en tot mijn verbazing was het mijn vader, die zes jaar eerder was overleden. Maar vreemd genoeg was mijn vader niet de gebroken man die hij was aan het einde van zijn leven. In plaats daarvan verscheen hij als een krachtige, levendige man van ongeveer 29 jaar oud, de leeftijd waarop hij mijn moeder had ontmoet. Het was een ontmoeting tussen twee mensen, doordrenkt van een onverwachte emotie en oprechte liefde.
Met verwondering zag ik mijn vader op zijn knieën voor mij neerzinken, terwijl de Heer Jezus Christus mij een diepgaand visioen schonk. In die ene onvergetelijke ervaring werden de diepe wonden van haat en bitterheid die jarenlang tussen vader en zoon hadden bestaan, op wonderbaarlijke wijze geheeld. De woorden van oprecht berouw kwamen uit het diepst van het hart van mijn vader en werden volledig aanvaard en met liefde vergeven door mij.
Deze goddelijke ontmoeting in Getsemane, de plek waar Jezus ooit werd overgeleverd door haat, bracht een diepgaande genezing teweeg in mijn hart. Het was niet alleen een verzoening tussen een aardse vader en zoon, maar het symboliseerde voor mij ook de eeuwenlange ontkenning van Jezus Christus als de Zoon van God door velen. Terwijl de oproep tot gebed vanuit de nabijgelegen Al-Aqsamoskee weerklonk, werd ik opnieuw herinnerd aan de fundamentele waarheid en kracht van het geloof in Jezus Christus als de Zoon van de levende God, ondanks de vele ontkenningen door de geschiedenis heen, zoals de uitspraak die ik daar zag: "God heeft geen zoon."
Deze uitzonderlijke ervaring van vergeving en geestelijke genezing heeft mijn hart diepgaand getransformeerd. Door deze genadevolle ontmoeting ben ik getuige geweest van een buitengewoon herstel, op manieren die ik voorheen niet voor mogelijk had gehouden. Het is een krachtig bewijs van de onmetelijke liefde en genade van de Heer Jezus Christus, die altijd klaar staat om ons te vergeven en ons te omarmen, ongeacht onze zonden of de diepte van onze pijn.
Moge dit inspirerende verhaal van verzoening en geestelijk herstel ons eraan herinneren dat zelfs in de donkerste hoeken van ons hart de mogelijkheid ligt om vergeving en genezing te vinden door de liefde van Jezus Christus. Laten we ons openstellen voor Zijn onvoorwaardelijke liefde en de bevrijdende kracht van vergeving omarmen, zodat we samen kunnen wandelen in het Koninkrijk van God, verenigd in vrede en liefde.
Laat mijn getuigenis een baken van hoop zijn voor een wereld die soms zo verdeeld lijkt. Moge het ons aanmoedigen om elkaar lief te hebben, elkaar te vergeven en elkaar te koesteren, en om de alles overwinnende kracht van het geloof in Jezus Christus te erkennen, die ons kan genezen en verenigen, zelfs op de meest onwaarschijnlijke plaatsen.
Laten we onze harten wijd openen voor het buitengewone en ons laten overweldigen door de liefde en genade van onze Heer Jezus Christus, zodat we gezamenlijk kunnen bouwen aan een wereld vol vrede, verdraagzaamheid en harmonie, waarbij ieder van ons zijn of haar unieke plek in Zijn Koninkrijk inneemt.
P/s "Wat ik daar in Getsemane beleefde, was een diep geestelijk visioen van verzoening – geen theologische uitspraak over de eeuwige bestemming van mijn vader. De Bijbel is duidelijk: na de dood volgt het oordeel (Hebreeën 9:27). Maar dit visioen gaf mij vrede, en bracht genezing in een jarenlang gebroken relatie."
Dank u voor het lezen naar mijn verhaal. Moge de vrede van Christus met u zijn.
Henry Rinket.
26-6-2020
Bron: (Logo), ontwikkeld door H.I. Rinket vanaf januari 2002
Kijk ook op mijn andere website:
