Waarom is een narcist zo.

Narcisten hebben narcistische voeding nodig. In hun kinderjaren hebben narcisten een "onecht zelf" ontwikkeld. Hun ware zelf werd niet geaccepteerd door 1 of beide ouders, waardoor ze zichzelf een overlevingsmechanische of defensiemechanisme hebben aangeleerd. Dat noemen we het "onechte zelf". Dit "onechte zelf" is niet volwassen, stabiel of authentiek. Narcisten kunnen uitermate geslaagde en succesvolle, charmante en charismatische persoonlijkheden lijken, vooral in het zakenleven. In privésituaties zijn ze ongelooflijk kwetsbaar en handelen en gedragen ze zich zoals een kind. Je zou kunnen zeggen dat een narcist een volwassene is met een emotie van een kind van 6 jaar. De narcist heeft dus te maken met onverwerkte pijnen uit zijn jeugd. Deze pijnen wil hij echter niet voelen, dus heeft hij zich volledig afgesneden van zijn "echte zelf" dit is te pijnlijk voor hem of haar. Als een mens niet de bronnen heeft om zich vanuit zichzelf waardevol te voelen, dan gelooft hij dat dit uit de buitenwereld vandaan moet komen. Ze zijn dermate afgesneden van zichzelf, ze kunnen er niet meer bij, ze weten niet wie ze zijn en wat ze voelen. Dus wie wordt er dan verantwoordelijk? De ander. Het slachtoffer is de voedingsbron van de narcist. Door jou voelen ze dat ze bestaan. Is er niemand in hun leven, raken ze in paniek, want het contact met zichzelf is er niet. Daarom hebben ze ook veel aandacht nodig. Ze zijn verslaafd aan de aandacht, bewondering en bevestiging. Hoe meer, hoe beter. Alleen dan voelen ze zich goed en ook dit is voor slechts een korte termijn. Als het nieuwtje er eenmaal af is, zal de narcist weer opnieuw op zoek gaan naar aandacht, bewondering en bevestiging.